2008'e kadar açtık, muhtaçtık, rezildik. 2017'ye geldik, açız, muhtacız, sefiliz. Paramız gittikçe değer kaybediyor, açız. Açılan bir tane fabrika yok, ürettiğin bir tane şey yok, muhtacız. Komşu ülkelerle aramız hiç olmadığı kadar kötü, girmek için bir tarafımızı parçaladığımız ab adamdan saymıyor. Dış politikada gider yapıp 2 gün sonra tükürdüğümüzü yalıyoruz, 2. Sınıf muamele görüyoruz, reziliz. 2017'ye girdik, 186'yı arayın ve listeyi bir dinleyin. İstanbulun merkezi etilerde, bebekte, cihangirde vs elektrik yok. 3 gündür evimde elektrik yok. Uzay çağındayız, hala en ufak yağmur damlası düştüğü anda asfaltlar çöküyor. Daha geçen hafta evimin karşısındaki kaldırımlar yıkılıp yeniden yapıldı (yapımı 4 hafta sürdü), ertesi gün yine çöktü. Hani diğerleri de çalıyor ama en azından adamlar yapıyor deniliyor ya, helal olsun valla yapıyorlarmış. Bu ülkeye verilen hizmetlerden dolayı tabi ki minnet duymayacağım, ben vergimi veriyorsam, sabahın 8inde işe gidip 1.500 2.000tl kazanırken yattıkları yerden 15.000tl alıyorlarsa bunları yapmak zorundalar. Bu insanlar bu görevlere bu yüzden getirildiler, hatırlatayım. 2017 yılında 2 tane metro kazmak büyük başarı değil, aksine geç kalınmışlıktır. Millet uzayda yaşamı araştırıyor biz daha evimizde ısınamıyoruz.
100tllik mazotla depom yarılanmıyor. Anakartım arızalansa 4 ay öncesinden 1.5 kat fazla paraya alıyorum. Ekmeği 1.25tlden alıyorum ama dolar 20 kuruş indi helal olsun.